Heeft 99% van de honden een gedragsprobleem?

Wetenschappelijk onderzoek

De bevindingen van een grootschalig Amerikaans onderzoek aan de Texas A&M University lijken heftig: maar liefst 99,12% van de honden zou een gedragsprobleem hebben. Is dat wel echt wel zo en geldt dat ook voor honden in Nederland en België?

Hoe is die 99,12% tot stand gekomen? Men verzamelde gedragsgegevens van 50.000 honden. Hondeneigenaren beantwoordden een lijst met 28 vragen over het gedrag van hun hond. Bij iedere vraag moest men een cijfer geven voor het gedrag van hun hond van 0 tot 4. Een nul betekent dat een hond geen problemen heeft, een 1 = mild en 4 = ernstig.

Wanneer een eigenaar overal een 0 invulde en bij slechts één vraag een 1, dan voldoet deze hond aan het criterium en wordt deze hond meegeteld om tot die 99,12% te komen. Met dit criterium kun je wel concluderen dat inderdaad iedere hond wel een gedragsprobleem heeft, hoe klein ook. Gelukkig is de conclusie van de onderzoekers wel dat veel van deze ‘ongemakken’ heel erg meevallen en dat de meeste hondeneigenaren er dan ook geen probleem van maken.

Het samen leven met een hond vraagt om enige aanpassing van jouw kant. Niemand is perfect, dus ook jouw hond niet. Je kunt er van tevoren vanuit gaan dat er een ongemak zal zijn, ook al is deze maar klein. Máár dat geldt ook voor het samen leven met een partner of met kinderen. Het gedrag van een gezinslid, of dat nu een hond of een mens is, kan soms als onprettig of hinderlijk worden ervaren. Het zal nooit 100% gaan zoals jij dat wilt. Bovendien zul jij zelf ook wel eens dingen doen die bij een ander irritatie opwekken. 😉

Wanneer is een probleem écht een probleem?

Het bovenstaande onderzoek zet aan het denken. Want was is nu eigenlijk een gedragsprobleem?

Nu heb je hierboven kunnen lezen over kleine ongemakken en dat die voor de meeste hondeneigenaren niet echt een probleem zijn. Maar er bestaan wel degelijk problemen die aandacht vragen. Wanneer een hond regelmatig angst laat zien en duidelijk veel stress ervaart, dan gaat dat ten koste van het welzijn van de hond. Agressie kan een welzijnsprobleem voor de hond betekenen, maar het betekent ook dat veiligheid van iedereen in de buurt van de hond niet gewaarborgd kan worden. Bovendien kunnen bepaalde gedragingen jou ook veel stress opleveren. Denk aan een hond die op straat uitvalt naar andere honden. Dit is voor de hond stressvol, maar ook voor jou. Dus ook voor jouw welzijn is het belangrijk naar een oplossing te gaan zoeken.

Uit het bovenstaande Amerikaanse onderzoek komen onderstaande cijfers naar voren. Alle scores van 1 tot 4 zijn hierin meegenomen, dus van mild tot ernstig. Honden laten deze gedragsproblemen zien:

49,9% vertoont een vorm van angst en/of stress
55,6% vertoont een vorm van agressie
85,9% vertoont een vorm van verlatingsangst en/of een bindingsprobleem

Wanneer jouw hond ‘scoort’ op deze gedragsproblemen, dan is het belangrijk dat je hier iets mee doet. Zéker wanneer je ziet dat bepaald gedrag verergert van bijvoorbeeld een 1 naar een 2, dan is het raadzaam aan de bel te trekken. Schakel een hondengedragsdeskundige in en ga op zoek naar de achterliggende oorzaak van het gedrag. Op die manier kun je een oplossing vinden.

NB: Uit onderzoek door wetenschapper Daniel Mills blijkt dat pijn bij circa 68% van de honden met probleemgedrag een rol speelt.

Verdiepen in hondentaal

Een manier om erger te voorkomen is het leren lezen van je hond en zijn grenzen te respecteren. Honden zijn meesters in communicatie, echter wij zijn niet altijd goed in het begrijpen wat ze ons proberen te vertellen. Leer daarom welke signalen honden geven om duidelijk te maken wanneer ze iets niet willen, of wanneer ze bang zijn. Leer emoties en stress-signalen herkennen en leer wat een hond nodig heeft op momenten die voor hem moeilijk zijn.

Voorbeeld. Grommen valt onder agressie, maar is niet automatisch een probleem. Grommen is een vorm van communicatie. Het is een manier waarop een hond aangeeft dat hij wil iets niet wil. Hij wil dat iets stopt of dat een ander afstand neemt. Het wordt wel een probleem wanneer de grenzen van de hond steeds weer worden over overschreden. De hond kan zich genoodzaakt voelen om te gaan bijten.

Verdiepen in soortgebonden en rasgebonden gedrag

Vaak wordt normaal hondengedrag gezien als gedragsprobleem. Denk aan graven in de tuin of kauwen op dingen. Ik zie met regelmaat een ongeduldige eigenaar aan zijn hond trekken, omdat de hond loopt te snuffelen. Echter snuffelen is zó belangrijk voor een hond! Een hond moet hond kunnen zijn en zijn hondse gedrag kunnen ontplooien. Wat wij als onprettig kunnen ervaren is niet per definitie een gedragsprobleem! Zeker wanneer het gedrag betreft wat bij de diersoort of het ras hoort.

Verdiepen in leeftijdsfasen

In iedere leeftijdsfase kun je bepaalde gedragingen verwachten die je als onprettig of ongemakkelijk zult ervaren.

Het bijten van puppy’s wordt door veel mensen als probleem ervaren. Ze bijten niet alleen in spullen, maar ook in handen en benen.
Door het lijf van een puberhond gieren de hormonen, hij loopt het liefst zijn neus achterna. Een puber is daarom vaak lastiger te bereiken.
Een senior kan incontinent worden en binnen gaan plassen (iets wat de hond voorheen nooit deed) of verward zijn en door die verwarring gaan blaffen om de kleinste dingen.

Hoe lastig deze gedragingen soms ook kunnen zijn, ze horen erbij. Heb begrip en heb geduld. Leer hoe je met deze gedragingen om moet gaan. Het zijn fases en het is aan jou om je pup of volwassen hond hier zo goed mogelijk in te begeleiden.

Conclusie

De meeste gedragsproblemen zijn volgens het Amerikaanse onderzoek gelukkig van milde aard. Maar wanneer veiligheid en welzijn in het geding komen, klop dan zeker aan bij een kynologisch gedragstherapeut. Zo kun je je hond beter begrijpen en begeleiden, en erger voorkomen!